๐๒๑.๕๕๖ | เอาภาพมาอวด

หลายคนอาจสงสัย ทำไมมึงไม่เห็นเล่าชีวิตมึงเลยวะ
อ้อ ใช่ครับ ขอบคุณสำหรับคำถามที่ค่อนข้างดี ผมคิดว่า ผมมีคำตอบที่ค่อนข้างดี เตรียมเอาไว้อยู่แล้วครับ

วันนี้ผมจะมาเล่าให้ฟัง ว่าผมทำอะไรไปบ้าง


ตอนเช้า แสงแรกจากดวงอาทิตย์กำลังสาดส่องทะลุผ่านหมู่เมฆหนาเข้ามาทางหน้าต่างที่ปิดอยู่แต่โปร่งใส
ผมตื่นขึ้น เหลือบมองไปเห็นแสงดวงอาทิตย์รำไร แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมจำต้องการดูหรอก ผมจะดูนาฬิกาต่างหาก
โธ่ เพิ่งหกโมง นอนต่อ

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง ผมตื่นขึ้นมา ถึงแม้จะไม่ได้พร้อมกับการสอบเลย แต่ก็ยังเดินเข้าห้องน้ำ ทำอะไรตามอัธยาศัย
เช็ดตัวเสร็จ ค่อยอ้อยอิ่งใส่เสื้อกางเกงนักเรียน

จากนั้นก็ลงไปกินข้าว
จากนั้นก็ขึ้นมาพยายามจะนำกระเป๋าลงไปข้างล่าง แต่พลันเหลือบไปเห็นหน้าไลบ์นิซเข้า
เลยเอามาเปิดอ่านเล่น ทั้งๆ ที่ไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับวิชาที่สอบวันนี้เลย

หลายท่านคงไม่รู้จักหรือจำไลบ์นิซไม่ได้
ผู้ตั้งชื่อแึคลคูลัสว่าแคลคูลัสไงครับ
อาจพูดได้ว่าเป็นโคดิสโคฟเวอเรอร์กับนิวตันก็ได้

ช่างเถอะ แต่วันนี้ก็ไปไม่ทันเข้าแถว
อย่างไรก็ตาม ทันสอบ
สอบวิชาแรก สบาย ง่ายมาก
สอบวิชาที่สองก็ไม่ยากเท่าไหร่

เสร็จออกจากห้องสอบ
นั่งทำโจทย์เลขรอแม่มารับเล่น
พบว่าแก้ข้อ cosec A - sec A = sqrt(5)/2 แล้ว cos A - sin A = ?
แต่ช่างหัวมันเถอะ
ขึ้นรถ กลับบ้าน

เปิดคอม
เปิด Insaniquarium มาเล่น
ว้า เหลืออีกตัวเดียวจะครบ 4 แทงก์แล้ว

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขี้เกียจเขียนฉิบหาย
แต่ก็น่าจะรู้แล้วนะครับ ว่าทำไมผมถึงไม่คิดจะเขียนไดอารี่เน่าๆ ประจำวันของผม
555
เร่จริงๆ
ชีวิตมันสบายขนาดนั้น...
หลายคนอาจสงสัย...

ใครสงสัยเหรอ
Comment | Top