๐๑๒ | โพสต์ที่สิบสอง

เอ้อ -- ไม่ได้เขียนใหม่มาตั้งชาติกว่าๆแล้ว
โพสต์ที่สิบสองนี่ ดูมีความหมายเหมือนกันนะ
ผมไม่ค่อยมีอะไรมาเขียนแล้วว่ะ
ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรดี

ตอนนี้ผมเพิ่งสอบเสร็จครับ ก็เหมือนกับเด็กมัธยมตาดำๆ ตาขุ่นๆ ตาขวางๆ ตาขาวๆ หรือไม่ก็ตาสั้นๆ ทั่วไปนั่นแหละ
ผมไม่ได้รู้สึกเหมือนนกที่ถูกปล่อยออกจากกรง
แต่รู้สึกเหมือนนกที่กำลังถูกกักเข้าไปไว้ในกรงต่างหาก

ช่วงนี้ ผมมีอะไรหลายอย่างให้ทำครับ
อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ (ซึ่งไม่ค่อยได้ทำ แต่ก็กะปริบกะปรอย) เล่นคอม รดน้ำต้นไม้ นั่งบ่น นอน ดูทีวี วิ่งเล่น ปั่นจักรยาน นั่งคิดอะไรเพลินๆ นั่งประเมินตัวเอง หรือยืนก็ได้ สับไก่ ให้อาหารหมา เด็ดใบไม้เล่น เถียงกับเพื่อนว่าคำนั้นสะกดว่าอย่างนี้ต่างหาก พยายามเขียนหนังสือ พยายามทำแฟลชแบบไฮโซ (ซึ่งทำไม่ได้) ตัดใจเขียนโพสต์ใหม่ เปิดพัดลม เปิดเครื่องปรับอากาศ พยายามทำความเข้าใจความแตกต่างระหว่างภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต ตวัดไม้เป็นดาบเล่น นั่งปวดหัว นั่งในรถ นั่งในบ้าน ตบหัวตัวเอง ทำท่าควักลูกตากับหู หมั่นไส้ตัวเอง คิดทบทวนไปมา ดูดาว ดูดวงอาทิตย์ ฝึกวลีหยาบคาย ปั่นบ๐ร์ด ทำฟอนต์ นั่งดูคนอื่นออนไลน์ออฟไลน์ในเอ็มเอสเอ็น ด่าหมีในสกายปี้ หัวเราะตัวเอง ร้องไห้ให้ตัวเอง หายใจ บังคับให้หัวใจเต้นแต่ไม่สำเร็จ บังคับกะบังลม บังคับเปลือกตา บังคับขาให้เดินไป บังคับนิ้วให้คลิก ร้องเพลง ฟังเพลง มองหน้าตัวเองในกระจก พยายามศึกษาแอคชั่นสคริปต์ พยายามเขียนเว็บเกี่ยวกับเอสไอเอฟอาร์ วางแผนว่าจะเขียนเว็บเกี่ยวกับซีเอสเอสและเอชทีเอ็มแอล พยายามเขียนเรียงความ พยายามฝึกพิมพ์ เดิน ดูพระจันทร์ เปิดไฟ เปิดน้ำ อาบน้ำ แปรงฟัน ล้างหน้า กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป กินข้าว กินน้ำ กินน้ำหวาน พยายามกินน้ำอัดลม นั่งมองดูฟ้า ดูหนัง และอีกหลายๆอย่าง

ผมรู้สึกเบื่อครับ
อยากร้องตะโกนดังๆ
อยากรู้สึกเหมือนไร้แรงโน้มถ่วงแต่ไม่ตาย
อยากทำอะไรที่ทำไม่ได้

โพสต์ที่หนึ่ง
ที่สอง
สาม
สี่
ห้า
หก
เจ็ด
แปด
เก้า
สิบ
สิบเอ็ด
ที่ผ่านมา
มันอยู่ตรงไหนของสมองของฉันหรือผม