๐๒๓ | ...

10 วิธีการอยู่ในโรงเรียนอย่างเป็นสุข

1.
อย่าเกิดเป็นลูกคนใหญ่ คนโต คนกว้างขวาง คนมีอำนาจ

2.
อย่ามาโรงเรียนเช้า

3.
อย่ามาโรงเรียนสาย

4.
อย่าขึ้นห้องเรียนก่อนใคร

5.
อย่าออกจากห้องเรียนหลังใคร

6.
อย่าสอบได้คะแนนดี โดยเฉพาะอย่าได้ที่ 1

7.
อย่าเล่นกีฬาเก่งเกินหน้าเกินตา

8.
อย่าเก่งคอมพิวเตอร์

9.
อย่ากวนตีนอาจารย์

10.
อย่าหมี

...

๐๒๒ | อะไร

ความไม่มีอะไรคืออะไร
มันมีอยู่บนโลกนี้หรือไม่ ?

ดูท่าทางมันจะไม่ค่อยปรากฏบ่อยครั้งในโลกมนุษย์สักเท่าไหร่
แต่มีปรากฏอยู่บ้างตามคำกล่าวอ้างเมื่อคนบางคนไม่มีเหตุผลหรือไม่ก็พยายามปกปิดเหตุผล

จากความรู้ทั่วไป เกิดบิกแบงขึ้นจากความว่างเปล่า
หรือไม่ก็อะไรที่อนิยาม
ไม่สามารถอธิบายได้

สรุปง่ายๆ คือ ในเมื่อหาต้นกำเนิดของสิ่งเหล่านั้นไม่ได้
เรายกให้ความไม่มีอะไรเป็นต้นกำเนิดของสิ่งเหล่านั้นไป

หลายอย่างที่เราไม่อยากให้เกิด ไม่คิดว่าจะเกิด ไม่ใส่ใจว่าจะเกิดหรือไม่เกิด และอยากให้เกิดในบางกรณี เกิดมาโดยไร้เหตุผล
หรือเกิดมาจากเหตุผลที่เกิดมาโดยไร้เหตุผลนั่นแหละ
ส่วนใหญ่จะเป็นประเภทแรกมากที่สุดคือ ประเภทที่เราไม่อยากให้เกิด
แน่นอนว่าเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราย่อมไม่พอใจ
ก่อให้เกิดสิ่งที่เรานิยามว่า ปัญหา

ปัญหาเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของมนุษย์เป็นอย่างมาก
มันก่อผลต่อมนุษย์คนนั้นๆ ทั้งในเชิงบวก และลบ
มันอาจส่งผลให้คนคนนั้นเครียดจนหาจากแก้ปมด้วยการใช้มีดฟันในขาด
หรือไม่ก็อาจจะส่งผลให้คนนั้นเครียดจนเหงื่อตกกับการตั้งหน้าตั้งตาแก้ปมเชือกนั้น
ในทางกลับกัน มันอาจส่งผลทำให้คนคนนั้น รู้จักโลก รู้จักชีวิตมากขึ้น
รู้จักเผชิญกับปัญหา ไม่ใช่หันหลังหรือเดินหนีให้ปัญหา

อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ผู้อ่านคงจะรู้สึกแปลกๆ
ไม่แปลกหรือแปลกขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้อ่าน
แต่ในมุมมองของผมผู้เขียนแล้ว ผมรู้สึกเบื่อหน่ายกับการไล่สายตาไปตามสิ่งที่ผมได้พิมพ์ไปเป็นอย่างยิ่ง

ในเมื่อปัญหาอุบัติขึ้นมาจากความไม่มีอะไร
ทุกทุกคนจึงล้วนมีปัญหา
แต่อะไรจึงเรียกว่าปัญหา
ก็ขึ้นอยู่กับคนคนนั้น
เมื่อแก้ปัญหาแล้วก็ไม่เหลืออะไร
แล้วความไม่มีอะไรนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นความมีอะไรคือปัญหา

แล้วจะแก้ปัญหาไปทำไม ?

๐๒๑.๕๕๖ | เอาภาพมาอวด

หลายคนอาจสงสัย ทำไมมึงไม่เห็นเล่าชีวิตมึงเลยวะ
อ้อ ใช่ครับ ขอบคุณสำหรับคำถามที่ค่อนข้างดี ผมคิดว่า ผมมีคำตอบที่ค่อนข้างดี เตรียมเอาไว้อยู่แล้วครับ

วันนี้ผมจะมาเล่าให้ฟัง ว่าผมทำอะไรไปบ้าง


ตอนเช้า แสงแรกจากดวงอาทิตย์กำลังสาดส่องทะลุผ่านหมู่เมฆหนาเข้ามาทางหน้าต่างที่ปิดอยู่แต่โปร่งใส
ผมตื่นขึ้น เหลือบมองไปเห็นแสงดวงอาทิตย์รำไร แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมจำต้องการดูหรอก ผมจะดูนาฬิกาต่างหาก
โธ่ เพิ่งหกโมง นอนต่อ

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง ผมตื่นขึ้นมา ถึงแม้จะไม่ได้พร้อมกับการสอบเลย แต่ก็ยังเดินเข้าห้องน้ำ ทำอะไรตามอัธยาศัย
เช็ดตัวเสร็จ ค่อยอ้อยอิ่งใส่เสื้อกางเกงนักเรียน

จากนั้นก็ลงไปกินข้าว
จากนั้นก็ขึ้นมาพยายามจะนำกระเป๋าลงไปข้างล่าง แต่พลันเหลือบไปเห็นหน้าไลบ์นิซเข้า
เลยเอามาเปิดอ่านเล่น ทั้งๆ ที่ไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับวิชาที่สอบวันนี้เลย

หลายท่านคงไม่รู้จักหรือจำไลบ์นิซไม่ได้
ผู้ตั้งชื่อแึคลคูลัสว่าแคลคูลัสไงครับ
อาจพูดได้ว่าเป็นโคดิสโคฟเวอเรอร์กับนิวตันก็ได้

ช่างเถอะ แต่วันนี้ก็ไปไม่ทันเข้าแถว
อย่างไรก็ตาม ทันสอบ
สอบวิชาแรก สบาย ง่ายมาก
สอบวิชาที่สองก็ไม่ยากเท่าไหร่

เสร็จออกจากห้องสอบ
นั่งทำโจทย์เลขรอแม่มารับเล่น
พบว่าแก้ข้อ cosec A - sec A = sqrt(5)/2 แล้ว cos A - sin A = ?
แต่ช่างหัวมันเถอะ
ขึ้นรถ กลับบ้าน

เปิดคอม
เปิด Insaniquarium มาเล่น
ว้า เหลืออีกตัวเดียวจะครบ 4 แทงก์แล้ว

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขี้เกียจเขียนฉิบหาย
แต่ก็น่าจะรู้แล้วนะครับ ว่าทำไมผมถึงไม่คิดจะเขียนไดอารี่เน่าๆ ประจำวันของผม

๐๒๑ | Absolute Magnitude

ดาวทั้งสิ้นที่ดารดาษอยู่บนท้องฟ้า
... ล้วนมีความสว่างในตัวเอง

บ้างสว่างมาก สว่างไสวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน
... แต่บ้างก็สว่างน้อย จนอาจเห็นเป็นแค่จุดจางๆ

จริงๆแล้วมีดาวมากกว่าที่เราเห็นบนท้องฟ้า
เปรียบได้ว่า หากเล็งไปตรงจุดใดก็ได้บนท้องฟ้า จะชนเข้ากับผิวของดาวฤกษ์ไม่ดวงใดก็ดวงหนึ่ง

... แต่ส่วนใหญ่จะริบหรี่จนมองไม่เห็น

หากเปรียบท้องฟ้าเป็นสังคมมนุษย์
ดาวที่ริบหรี่คือสิ่งที่ทำให้ท้องฟ้าเป็นท้องฟ้า

แต่ดาวดวงที่โดดเด่นขึ้นมา เป็นสิ่งที่ทำให้ท้องฟ้าสวยงาม

ในยามค่ำคืนที่มืดสนิท หนุ่มสาวหลายคู่อาจกำลังเสียเวลาไปกับการนับดาวที่ไม่จบไม่สิ้น
พอนับดวงนี้ ดวงนั้นก็ตก ดวงโน้นก็ขึ้น
... เป็นวัฏจักรไม่มีวันจบสิ้น

แต่สิ่งที่หนุ่มสาวคู่หรือคู่เติมเอสดังกล่าวได้เห็นเช่นเดียวกับที่ผมเห็น
นั่นคือดาวที่เรียงรายบนท้องฟ้า
บ้างก็ดูสวยงาม
บ้างก็ดูแปลกตา

บางดวงสว่างขึ้นมาดวงเดียว
ในขณะที่รอบๆมืดสนิท ไร้แสงดาวจากดาวดวงใดเล็ดรอดออกมา
... ยังจะมองว่าดาวดวงนั้นสวยหรือไม่

ในขณะที่บางดวง สว่างขึ้นมาแล้วเรียงกันเป็นกลุ่มสวย
รอบๆเป็นดาวหลากสี แสงพริ้วไหวงามยามสายลมโชย
... คิดว่าเกือบร้อยทั้งร้อย ย่อมบอกว่าดาวเหล่านี้ สวยงามทั้งนั้น

คนที่จะโดดเด่น หากเด่นขึ้นมาคนเดียว
... ดูไม่สวย ไม่เหมาะ

หากจะโดดเด่น ลองเด่นอย่างมีเพื่อนดูบ้างก็ดีเหมือนกัน

หลายคนว่า เราอยู่คนเดียวในโลกไม่ได้
...
ผมคิดว่าทำไมจะอยู่ไม่ได้ ?
แต่เรายังจะมีความสุขอยู่หรือ

ป.ล.
ชิ ข้ามตัวเลขไปไม่มีใครสังเกต